Puppet show: Ένα αποτελεσματικό και διασκεδαστικό εργαλείο στα χέρια του γονιού

Το puppet show ή αλλιώς θέατρο με κουκλάκια ή αρκουδάκια είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο σύνδεσης και καθοδήγησης για τους γονείς προς τα παιδιά. Βασίζεται στο συμβολικό παιχνίδι. Είναι κάτι το οποίο βγαίνει φυσικά στα παιδιά από πολύ παλιά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν κούκλες και αρκουδάκια από τα πολυκαταστήματα αλλά έραβαν κούκλες με υφάσματα που περίσσευαν. Αν γυρίσουμε  πίσω, και θυμηθούμε τις ιστορίες που μας έλεγαν οι γιαγιάδες μας θα ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τότε που μας διηγούνταν ότι με τα υπόλοιπα αδέρφια τους και ξαδέρφια τους έπαιρναν το καλαμπόκι σαν καρπό και με τις ξανθές ίνες που έχει και μοιάζουν σαν μαλλιά, καθόντουσαν γύρω από το τζάκι και έφτιαχναν ιστορίες για φανταστικούς κόσμους ώρες ατελείωτες, κορίτσια και αγόρια. 

Χρησιμοποιούμε, ανάλογα με το φύλο του παιδιού και τις προτιμήσεις του, οτιδήποτε  παιχνίδι διαλέξει εκείνο για να ξεκινήσουμε φανταστικούς διαλόγους. Μπορεί να είναι κούκλες πλαστικές, πάνινες, χάρτινες ή κουκλοθέατρου, αρκουδάκια, αυτοκινητάκια, super ήρωες όπως Batman,Superman κλπ., τουβλάκια, Lego,ακόμα και μαξιλάρια. Επίσης, μπορεί το παιδί να θέλει με την φαντασία του να φτιάξει κάτι ή ακόμα και να θέλει να βάλει δυο καλαμάκια να μιλήσουν ή δυο μολύβια. Οι ήρωες διαλέγονται κα το παιχνίδι ξεκινά! 

Αν το παιχνίδι είναι την ώρα του special time, αφήνουμε το παιδί να είναι ο σκηνοθέτης και να μας κατευθύνει τι θα πούμε και πως θα το πούμε. Αυτός είναι ο τρόπος των παιδιών να επικοινωνήσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και ό,τι τα απασχολεί. Και αυτή είναι και η ώρα που θα μπορέσει ο γονιός, χωρίς ανάκριση και ερωτήσεις, να μάθει τι συμβαίνει στο παιδί του, είτε θετικό ή αρνητικό. 

Μπορεί, όμως και το puppet show να το επιλέξει ο γονιός, και να φτιάξει εκείνος, ένα διάλογο με τον οποίο, θα καθοδηγήσει το παιδί του σε κάτι που ξέρει ότι το απασχολεί, αποφεύγοντας το κήρυγμα και τη διάλεξη. Έτσι, θα δώσει το μήνυμα ή το μάθημα που θέλει στο παιδί, με έναν πολύ αστείο και διασκεδαστικό τρόπο, και χωρίς να πληγωθεί και να στεναχωρηθεί κανένας. 

• Αν έχουμε ένα παιδάκι που δυσκολεύεται στις κοινωνικές του συναστροφές, μπορούμε να πάρουμε δυο κουκλάκια και να φτιάξουμε τον εξής διάλογο: 

“-Γειά σου κοριτσάκι, θέλεις να κάνουμε παρέα; 

-Μπά, δεν θέλω και πολύ, 

-Έχω μια τέλεια ιδέα για παιχνίδι. Νομίζω θα σου αρέσει πολύ. Θέλεις να δοκιμάσεις; 

-Ωραία, πάμε.” 

Με αυτό τον τρόπο, διδάσκουμε στο παιδί μας πως να πλησιάσει κάποιον συνομήλικο και πως να μην ματαιωθεί και να το βάλει κάτω με την πρώτη άρνηση. 

• Αν έχουμε ένα παιδί που δυσκολεύεται να χάνει στο ποδόσφαιρο, παίρνουμε το Batman και το Superman: 

“-Ε φίλε Superman, είσαι για έναν αγώνα ποδοσφαίρου στα γρήγορα; 

-Άντε, πάμε να φας τη σκόνη μου. 

-Πιώ ρε φίλε, αν είναι δυνατόν. Πάλι έχασα. Δεν γίνονται αυτά. Δεν είμαι για τίποτα. Δεν ξαναπαίζω ποτέ, Είμαι ο μεγαλύτερος χασογκόλης που υπάρχει. 

– Τι λες φίλε μου; Είσαι ο καλύτερος μου φίλος. Διασκεδάζω τόσο πολύ να παίζουμε μαζί. Ανυπομονώ κάθε φορά για να παίξουμε. Και ζορίστηκα πάρα πολύ να σε νικήσω. Άσε που φοβόμουν μη χάσω, γιατί την προηγούμενη φορά, έφαγα 3 γκολ από σένα. 

-Οκ, αύριο την ίδια ώρα, λοιπόν, να δούμε ποιος θα νικήσει την ισοπαλία.”” 

Έτσι, το παιδί μαθαίνει ότι δεν απογοητευόμαστε με την πρώτη δυσκολία, ούτε οι ικανότητές μας και οι αξίες μας μειώνονται με μια ήττα.  

Σε μεγαλύτερα παιδιά, επίσης, που δεν παίζουν πια με παιχνίδια, θα μπορούσε να εφαρμοστεί με το να ζητήσουμε να φτιάξουν, ή να φτιάξουμε εμείς αντίστοιχα, μια ιστορία, μια ζωγραφιά ή ακόμα και ένα βιβλίο με κόμικς και να γράψουμε εμείς τους διαλόγους. Με όποιο τρόπο και να γίνει πάντως, παραμένει ένα εργαλείο διαχείρισης πολλών καταστάσεων που αντιμετωπίζουμε με τα παιδιά μας.