Πώς να κάνετε ευκολότερη την μετάβαση από την κούνια στο «μεγάλο κρεβάτι»

Για το παιδί σας, αυτή η μετάβαση είναι μία τεράστια αλλαγή. Το να κοιμηθεί στο δικό του κρεβάτι είναι μία δεξιότητα που πρέπει να κατακτήσει, δεν την κατέχει ακόμα. Ο δικός σας ρόλος, είναι να το βοηθήσετε να νιώσει ασφάλεια για να το κάνει και να πάρετε τα πράγματα ένα ένα με τη σειρά, χωρίς απότομες αλλαγές και πίεση.

Πριν μπούμε στη διαδικασία που μπορείτε να ακολουθήσετε για να βοηθήσετε το παιδί σας να το πετύχει, ακολουθούν μερικά πράγματα που αξίζει να προσέξετε.

Αν μετακομίζετε και δε θέλετε να πάρετε την κούνια μαζί σας, δεν είναι μία καλή στιγμή να το επιχειρήσετε τώρα.

Αν πρόκειται για ένα νέο αδερφάκι που τώρα θα “καταλάβει” την κούνια του, πάλι δεν είναι καλή η στιγμή. Σιγουρευτείτε ότι έχετε τουλάχιστον 3 μήνες στη διάθεσή σας όπου το παιδί σας θα έχει μάθει να κοιμάται στο δικό του κρεβάτι και θα νιώθει άνετα εκεί, πριν παραχωρήσετε την κούνια στο νέο μέλος της οικογένειας. Είναι καλύτερο να δανειστείτε μία επιπλέον κούνια για το νεογνό για ένα διάστημα.

Αντίστοιχα, αν το παιδί σας ξεκινάει το σχολείο ή αλλάζει βαθμίδα και κοινωνικό περιβάλλον, πάλι θα πρέπει να περιμένετε.

Το ίδιο και αν εκπαιδεύεται στην τουαλέτα.

Κάθε μεγάλη αλλαγή πρέπει να έχει τον χώρο της και το χρόνο της προκειμένου να μπορέσετε να επικεντρωθείτε σε αυτή και να υποστηρίξετε το παιδί σας καλύτερα.

Μεταφέρετε στο παιδί τον ενθουσιασμό σας και πείτε του ότι είναι πια αρκετά μεγάλο για να έχει το δικό του κρεβάτι. Στα παιδιά αρέσει να μεγαλώνουν!

Διαβάστε του βιβλία για τη μετάβαση στο μεγάλο κρεβάτι που θα το βοηθήσουν να καταλάβει τί πρόκειται να συμβεί.

Αν είναι εφικτό, τοποθετήστε το κρεβάτι στο σημείο που ήταν η κούνια. Αν σκοπεύετε τα παιδιά σας να μοιραστούν το δωμάτιο, μετακινήστε την κούνια σε άλλο σημείο του δωματίου για να κρατήσετε τη θέση που το παιδί σας κοιμόταν μέχρι τώρα σταθερή.

Αν είναι επίσης εφικτό, αφήστε το παιδί σας να επιλέξει το κρεβάτι μαζί σας, και όταν παραδοθεί να το ξεπακετάρετε μαζί.

Αρχικά, μπορεί να σάς εξυπηρετήσει ένα στρώμα στο πάτωμα, για λόγους ασφάλειας ώστε το παιδί να μην κινδυνεύει να πέσει, αλλά και για να νιώθει άνετα. Προσθέστε τον σκελετό του κρεβατιού σε 1-2 χρόνια.

Το παιδί ήταν συνηθισμένο μέχρι τώρα σε ένα σχετικά κλειστό/προστατευμένο περιβάλλον, όπως αυτό της κούνιας. Είναι μία καλή ιδέα να προσθέσετε προστατευτικά γύρω γύρω από το καινούριο κρεβάτι για ασφάλεια και οικειότητα.

Πριν τη μεγάλη νύχτα, μπορείτε να δείξετε στο παιδί τί πρόκειται να συμβεί αναπαριστώντας το σενάριο με τα κουκλάκια του. Το μικρό αρκουδάκι ξαπλώνει και η μαμά και ο μπαμπάς το σκεπάζουν και το φιλούν. Τραγουδήστε στο αρκουδάκι το τραγούδι που λέτε στο παιδί σας για τον ύπνο. Αυτό θα το βοηθήσει να καταλάβει καλύτερα το τί να περιμένει.

Τώρα, είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε τη μετάβαση σε αυτό.

Είναι σημαντικό το παιδί να έχει αναπτύξει τη συνήθεια να κοιμάται μία συγκεκριμένη ώρα και με έναν συγκεκριμένο τρόπο (για παράδειγμα με ένα παραμύθι, τραγουδάκια, κτλ). Προσπαθήστε να μην αλλάξετε κάτι στη διαδικασία.

Την πρώτη νύχτα που θα κοιμηθεί στο δικό του κρεβάτι, απλώς ξεκινήστε λίγο νωρίτερα για να δώσετε χρόνο σε μία δύσκολη στιγμή για το παιδί.

Εξηγήστε στο παιδί ότι σήμερα θα κοιμηθεί στο δικό του κρεβάτι και ακολουθήστε τη διαδικασία που ακολουθείτε πριν τον ύπνο. Καθίστε δίπλα του στο κρεβάτι, τα περισσότερα παιδιά νιώθουν πιο άνετα αν είμαστε ακριβώς δίπλα τους.

Αν θελήσει να σηκωθεί παροτρύνετέ το να μείνει στο κρεβάτι. Πείτε του:

‘Αγάπη μου είναι ώρα για ύπνο τώρα, θα είμαι ακριβώς δίπλα σου στο νέο σου κρεβάτι.’

Μην ανησυχείτε ότι αναπτύσσετε την κακή συνήθεια να είστε πάντα δίπλα του για να αποκοιμηθεί. Όταν το παιδί νιώσει άνετα στο καινούριο του κρεβάτι, τότε θα σπάσετε σιγά σιγά αυτή τη συνήθεια.

Μπορεί να πάρει μία εβδομάδα μόνο, μπορεί και έναν ολόκληρο μήνα, αλλά η λογική είναι ότι κάθε βράδυ θα απομακρύνεστε και λίγο παραπάνω. Αρχικά, θα είστε δίπλα του, θα το χαϊδεύετε, θα του κρατάτε το χέρι. Καθώς αποκοιμιέται, και πριν αποκοιμηθεί εντελώς, θα απομακρύνεστε κάθε μέρα και λίγο περισσότερο. Έως ότου φτάσετε στην πόρτα του δωματίου και συνηθίσει το παιδί να αποκοιμιέται χωρίς να σάς έχει ακριβώς δίπλα του.

Αν κάποια στιγμή αντιληφθεί ότι έχετε απομακρυνθεί και κλάψει, πλησιάστε αμέσως. Μην αφήσετε το παιδί να κλαίει ποτέ μόνο του. Αυτό που σάς δείχνει με το κλάμα, είναι η αγωνία και ο φόβος του να μείνει μόνο του. Διαβεβαιώστε το ότι είστε εκεί και αφήστε το να εκφράσει τη δυσκολία του. Καθώς το κλάμα υποχωρεί, το παιδί θα έχει μπορέσει να διαχειριστεί αυτά τα δύσκολα συναισθήματα και θα μπορέσει να αποκοιμηθεί χαρούμενο.

Με τον καιρό, θα νιώθει όλο και πιο άνετα στο καινούριο του κρεβάτι και θα αποκοιμιέται όπως έκανε και στην κούνια του.

Αν ξυπνήσει μέσα στη νύχτα και έρθει στο κρεβάτι σας, κάντε το να νιώσει ευπρόσδεκτο. Αφήστε το να κοιμηθεί μαζί σας ή μετακινήστε το στο κρεβάτι του ξανά, αφότου έχει αποκοιμηθεί πρώτα στο δικό σας. Είναι μία περίοδος που το παιδί θα πρέπει να πειστεί ότι όταν σάς χρειάζεται στη μέση της νύχτας, είστε πάντα εκεί, έτοιμοι να αντιμετωπίσετε τους φόβους του και την αγωνία του, με μία αγκαλιά και λόγια καθησυχαστικά. Καθώς περνάει ο καιρός, θα έχει όλο και λιγότερη ανάγκη από αυτή την επιβεβαίωση.

Όταν καταφέρνει να αποκοιμηθεί στο κρεβάτι του, μην παραλείψετε να το επισημάνετε!

‘Κοίτα ένα παιδί που κοιμάται στο δικό του, μεγάλο κρεβάτι!’

‘Δεν είναι καθόλου εύκολο να συνηθίσουμε μία νέα κατάσταση. Κοίτα τί ωραία που τα κατάφερες!’

Πριν την ώρα του ύπνου, σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας “κατεβάζει τόνους.” Καλό είναι να μην παίζετε παιχνίδια με πολλή ένταση και να μην βλέπει τίποτα στην οθόνη. Διαφορετικά, το σωματάκι του θα χρειαστεί χρόνο να χαλαρώσει ώστε να μπορέσει να κοιμηθεί.

Καλή επιτυχία στο παιδάκι σας και κουράγιο σε εσάς! Με υπομονή και επιμονή, όλα κατακτιούνται!