Η σκληρή πειθαρχία καταδικάζεται από ερευνητές, για τις επιζήμιες συνέπειες στα παιδιά

Οι ερευνητές του Penn State έλαβαν πρόσφατα επιχορήγηση ύψους $ 2,6 εκατομμυρίων από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (ΗΠΑ) για τη βελτίωση της επιστημονικής κατανόησης της σκληρής πειθαρχίας και του ρόλου που παίζουν οι γονείς στη χρήση της.

Η σκληρή πειθαρχία ορίζεται ως η χρήση από τους γονείς καταναγκαστικών και λεκτικά επιθετικών εντολών καθώς και σωματικής τιμωρίας για την πειθαρχία των παιδιών.

Σύμφωνα με την Erika Lunkenheimer, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Αναπτυξιακής Ψυχολογίας και του Ινστιτούτου Έρευνας Κοινωνικών Επιστημών και του Δικτύου Λύσεων για την Κακομεταχείριση των Παιδιών, η σκληρή γονική μέριμνα καταδικάζεται ευρέως από ερευνητές και επαγγελματίες για τις επιζήμιες συνέπειες για τα παιδιά.

“Υπάρχει ένα πλούσιο ερευνητικό έργο για την σκληρή πειθαρχία που δείχνει ότι αυτή είναι επιζήμια για την ανάπτυξη των παιδιών”, δήλωσε η Lunkenheimer. “Αυτό που θα θέλαμε να καταλάβουμε καλύτερα είναι το ποιοί παράγοντες διατηρούν τη χρήση της και την καθιστούν πιο σταθερή με την πάροδο του χρόνου.

Συγκεκριμένα, έχουν γίνει λίγες έρευνες για τις ατομικές και δυαδικές ρυθμιστικές διαδικασίες που οδηγούν σε σκληρή διαπαιδαγώγηση κατά τη διάρκεια στρεσογόνων στιγμών.

“Πρέπει να προσδιορίσουμε τις πτυχές της γονικής αυτορρύθμισης που προκαλούν αυτές τις συμπεριφορές, έτσι ώστε να μπορούμε να μειώσουμε αποτελεσματικότερα την σκληρή πειθαρχία μέσω της παρέμβασης”, ανέφερε η Lunkenheimer.

Η Lunkenheimer και η ερευνητική της ομάδα σχεδιάζουν να προσδιορίσουν εάν συγκεκριμένοι συνδυασμοί ατομικών χαρακτηριστικών και τάσεων στις σχέσεις συμβάλλουν στη διατήρηση της σκληρής ανατροφής.

“Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ήδη ότι οι γονείς που χρησιμοποιούν σκληρή πειθαρχία είναι περισσότερο παρορμητικοί από τους μη σκληρούς γονείς και ότι τα ζευγάρια γονέων-παιδιών σε σκληρά περιβάλλοντα γονικής μέριμνας ρυθμίζουν ο ένας τον άλλο με πιο επιβλαβείς τρόπους, όπως μέσω του εξαναγκασμού”.

Η έρευνα αυτή ευθυγραμμίζεται με μια πρόσφατη έκκληση για μείωση του παγκόσμιου προβλήματος της παιδικής κακοποίησης. Το 2015, τα Ηνωμένα Έθνη έθεσαν μια νέα ατζέντα για την εξάλειψη της βίας κατά των παιδιών έως το 2030, η οποία περιλαμβάνει την σκληρή σωματική βία.

“Αυτό θα είναι μια μεγάλη πρόκληση για εμάς, επειδή η σκληρή πειθαρχία είναι αρκετά κοινή, ειδικά σε ορισμένους πολιτισμούς”, δήλωσε η Lunkenheimer.

Η ερευνητική ομάδα θα εξετάσει τα ζευγάρια γονέα-παιδιού από τη στιγμή που το παιδί είναι δύο ετών, μέχρι την ηλικία των πέντε ετών.

«Θα εκτιμήσουμε τη συμπεριφορά στις οικογένειες από τη στιγμή που η σκληρή πειθαρχία τυπικά κορυφώνεται, γύρω στα δύο χρόνια και θα διερευνήσουμε πώς και γιατί τείνει να πέφτει σε κάποια ζευγάρια γονέα-παιδιού και να παραμείνει σταθερή σε άλλα», δήλωσε η Lunkenheimer.

Οι ερευνητές θα μελετήσουν τη γονική αυτορρύθμιση μέσω της αυτοαναφοράς, των παρατηρήσεων και των τυποποιημένων τεστ εκτελεστικών λειτουργιών, όπως η μνήμη ή η παρορμητικότητα. Θα εξετάσουν την σκληρή πειθαρχία μέσω του αυτοελέγχου, των συνεντεύξεων, των ψηφιακών τεστ και των αναφορών παιδικής κακοποίησης από παιδιά και νέους. Οι ερευνητές θα παρακολουθήσουν επίσης τις αλληλεπιδράσεις γονέα-παιδιού, τη μέτρηση της ποιότητας αλληλεπίδρασης γονέα-παιδιού και τις βιολογικές, συναισθηματικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις των γονέων και των παιδιών στο στρες στο σπίτι και στο εργαστήριο.

Άλλοι ερευνητές στο έργο περιλαμβάνουν τους Melissa Sturge-Apple, καθηγητή ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Rochester. Hannah Schreier, επίκουρη καθηγήτρια βιοσυμπεριφορικής υγείας, Penn State. και Sy-Miin Chow, καθητήτρια αναπτυξιακής ψυχολογίας και οικογενειακών σπουδών, Penn State, καθώς και ο σύμβουλος Michael J. MacKenzie, καθηγητής κοινωνικής εργασίας, ψυχιατρικής και παιδιατρικής, Πανεπιστήμιο McGill.

Παραπομπές: PennState Social Science Research Institute, The Pennsylvania State University, ‘New Project to study harsh parenting to inform better interventions’ Web.