Γιατί τα παιδιά πάνε πάντα πρώτα στη μαμά;

Από τις πρώτες μέρες και τους μήνες της ζωής, ένα βρέφος καθιερώνει ένα πρότυπο εμπιστοσύνης με τον πρωτοβάθμιο φροντιστή, στον οποίο το παιδί μαθαίνει να βασίζεται. Αυτός ο δεσμός παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού, σχηματίζοντας συναισθήματα ασφάλειας, αυτοεκτίμησης και θέτει τα θεμέλια για την κατανόηση του παιδιού γύρω από το τί είναι μία υγιής σχέση.

Η Lauren Mosback, MA, LPC, λέει ότι ακόμη και σε όλα τα ζώντα είδη, η μητέρα ασχολείται συνήθως με αυτόν τον πρωταρχικό ρόλο φροντιστή, που ορίζεται από την ικανότητά της να είναι παρηγορητική και στοργική.

«Όταν δίνεται μια επιλογή, τα μικρά παιδιά τείνουν να έλκονται προς τον πρωτοβάθμιο φροντιστή όταν αναζητούν άνεση, επειδή, πιο συχνά, αυτό το άτομο είναι εκείνο που ικανοποιεί τις ανάγκες τους από τη γέννηση», λέει η Mosback.

Στην πραγματικότητα, μια μελέτη πάνω σε ζευγάρια την περίοδο που φρόντιζαν το νεογέννητο παιδί τους διαπίστωσε ότι οι μητέρες ξυπνούσαν τρεις φορές τη νύχτα για να φροντίσουν ένα βρέφος που κλαίει, σε σύγκριση με μόλις δύο φορές τη νύχτα για τους πατέρες. Και, όταν εξέτασαν τις ενέργειες που έγιναν και από τους δύο γονείς, οι μητέρες συσχετίζονταν περισσότερο με «ενεργή αφύπνιση», που περιλάμβανε τάισμα και καθησυχαχμό, ενώ οι πατέρες συσχετίζονταν περισσότερο με «παθητική αφύπνιση» προσπαθώντας να ηρεμήσουν τα παιδιά ώστε να αποκοιμηθούν πάλι.

Ο Δρ Jerry Bubrick, ανώτερος ψυχολόγος στο Child Mind Institute Anxiety Disorder Center, λέει ότι ενώ η κοινωνία απομακρύνεται από τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε.

«Οι πατέρες θεωρούνται συχνά ως οι επιλυτές προβλημάτων ή οι πειθαρχικοί», λέει ο Bubrick. «Πόσες φορές ακούμε μια μαμά να λέει πράγματα όπως «ο μπαμπάς σου θα το αντιμετωπίσει όταν έρθει σπίτι από τη δουλειά».

Ο Bubrick επισημαίνει τη χρήση των καροτσιών ως έναν τρόπο για να εξηγήσει τους ρόλους των φύλων. «Στερεοτυπικά, όταν οι μητέρες βάζουν ένα μωρό στο καρότσι, το βάζουν με τέτοιο τρόπο ώστε το μωρό να τις βλέπει», λέει. “Όταν οι μπαμπάδες χρησιμοποιούν το καρότσι, τοποθετούν συχνά το μωρό προς τα έξω.”

Σε πολλούς μπαμπάδες που βλέπουν τα παιδιά τους να πηγαίνουν πρώτα στη μαμά, μπορεί να φαίνεται σαν να την προτιμούν γενικά από τους ίδιους. Η Lauren Jumrukovski, ειδική σε θέματα γονέων και συγγραφέας του βιβλίου They Say Parenting: Not Your Average Parenting Book, λέει ότι ενθαρρύνει τους συντρόφους να ακολουθούν παρόμοιες τακτικές γονικής μέριμνας.

«Εάν ένα παιδί βλέπει ότι είστε και οι δύο συνεπείς στο στυλ γονικής μέριμνας που χρησιμοποιείτε, θα μπορούσε να είναι πιο δίκαιο απέναντι και στους δύο», λέει.

Μια άλλη συμβουλή, λέει, είναι να μην υποτιμάτε ποτέ τη σημασία των συναισθημάτων.

«Μιλήστε για τα συναισθήματα στο σπίτι σας», λέει η Jumrukovski. «Πώς νιώθει ο σύντροφός σας, πώς χειρίζεσαι τα συναισθήματά σου. Εάν το παιδί αισθάνεται άνετα να μιλάει με κάθε γονέα για τα συναισθήματά του, είναι επίσης πιο πιθανό να τα συζητήσει και με τους δύο. “

Η Veronica Ursetto, ψυχολόγος και ιδιοκτήτρια του Integrative Perspectives Counseling and Consulting PC, λέει ότι οι γονείς που μπορεί να αισθάνονται ότι δεν έχουν την ίδια προσοχή από τα παιδιά, πρέπει να πλησιάσουν τον άλλο γονέα με «ειλικρίνεια και διαφάνεια».

«Το να προτιμάει έναν γονέα δεν σημαίνει ότι το παιδί αγαπάει τον άλλον γονέα λιγότερο», λέει. «Θυμηθείτε, οι σχέσεις γονέα-παιδιού αλλάζουν με βάση τις αναπτυξιακές και συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού. Καθώς τα παιδιά αναπτύσσονται, μπορεί να αλλάξουν το ποιον προτιμούν. “