Είσαι η μόνη/ο μόνος που μαζεύει στο σπίτι; Δες τί μπορείς να κάνεις για ξεφύγεις από το αδιέξοδο

Αποφάσισε ότι το σπίτι δεν θα είναι στην εντέλεια τώρα που έχεις παιδί. Βάλε λίγο νερό στο κρασί σου και επέτρεψε μία ελαφριά αταξία – όχι όμως σε υπερβολικό βαθμό, δε χρειάζεται.

Αυτό που χρειάζεται να κάνεις, είναι να στρατολογήσεις και άλλα μέλη της οικογένειας σε αυτό τον σκοπό. Να μην είσαι μόνο εσύ που μαζεύεις.

Αν η/ο σύντροφός σου δουλεύει και συντηρεί την οικογένεια, μπορεί τις ώρες που λείπει εκ των πραγμάτων να μη μπορεί να βοηθήσει, όταν όμως είστε μαζί στο σπίτι σίγουρα μπορεί – και θα έπρεπε! – να κάνει κάποια πράγματα. Το ότι συντηρεί την οικογένεια δε σημαίνει ότι όλα τα άλλα πρέπει να γίνονται αυτόματα στο σπίτι. Κάντε μία φιλική συζήτηση κάποια στιγμή με ηρεμία, και αποφασίστε μαζί τί μπορεί να κάνει ο καθένας. Και τί δε μπορεί. Αν δουλεύετε και οι δύο, η συζήτηση αυτή είναι ακόμα πιο σημαντική.

Τα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία τους, μπορούν βοηθήσουν κι αυτά, λιγότερο ή περισσότερο. Ένα παιδί 6 ετών μπορεί να κάνει πολλά για να βοηθήσει, ακόμα και ένα παιδί 4 ετών μπορεί να μάθει να κάνει αρκετές δουλειές με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Ένα έφηβο παιδί μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα, γι’αυτό επιλέξτε τί θα του αναθέσετε λαμβάνοντας υπόψη σας το φορτωμένο πρόγραμμα του σχολείου και των εξωσχολικών δραστηριοτήτων.

Ας δούμε λοιπόν πώς μπορεί η ανάμιξη όλων να γίνει πρακτικά.

 Μπορεί να είναι πριν το βραδινό ή μετά το βραδινό φαγητό, κάποια στιγμή όμως προς το τέλος της ημέρας είναι ιδανική.

Δώσε ρόλους στο κάθε παιδί. Πχ να μαζέψει ο καθένας τα παιχνίδια του. Κάποιος τα πιάτα για την κουζίνα, κάποιος τα ρούχα για τον κάδο των άπλυτων. Εσύ είσαι ο αρχηγός. Αν είσαι σε καλή διάθεση, αυτή θα περάσει και στους άλλους. Τα παιδιά μπορεί να το δουν και σαν παιχνίδι.

Αν δεν προλάβετε να μαζευτούν όλα, ό,τι δε μαζεύτηκε μπαίνει σε έναν κάδο για να ασχοληθείτε την επομένη με την ησυχία σας. Σκοπός είναι ο κοινός χώρος της οικογένειας να είναι απαλλαγμένος από περιττά αντικείμενα.

Για να γίνει το μάζεμα σωστά, κάθε πράγμα πρέπει να έχει τη θέση του στο σπίτι. Αν πρέπει να μαζευτεί ένα επιτραπέζιο, το παιδί θα πρέπει να ξέρει πού να το βάλει.

Αν τα παιδιά παραπονεθούν και δηλώσουν ότι δεν θα κάνουν τίποτα, εσύ συνέχισε ακάθεκτη/ος.

‘Για να δούμε, αυτό το κουκλάκι πάει εκεί, αυτό εκεί.’

Δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν το παράδειγμά σου.

Αν δεν το κάνουν, παρότρυνέ τα.

‘Ελάτε, μαζί θα τελειώσουμε πιο γρήγορα. Αυτό εδώ, δεν είναι δικό σου αγάπη μου; Πάει στο ντουλάπι, εκεί που είναι τα επιτραπέζια.’

‘Εσύ μπορείς να μαζέψεις όλους τους μαρκαδόρους για να μπουν στο σκαφάκι αγάπη μου;’ Κοίτα, βλέπω έναν και κάτω από τον καναπέ.’

Πες τους ότι όταν τελειώσετε θα κάνετε κάτι ωραίο μαζί, θα διαβάσετε μαζί μία ιστορία ή θα δουν ένα παιδικό, ή θα φάτε φρούτο.

Αντιστάσου στον πειρασμό να αφαιρέσεις προνόμια ή να βάλεις τιμωρία αν δε μαζέψουν. Δεν είναι απαραίτητο, και το μόνο που μπορεί να καταφέρεις είναι να προκαλέσεις αντιδράσεις. Δε χρειάζεται να πεις:

‘αν δε μαζέψουμε, δε θα δείτε παιδικό.’

Μπορείς όμως να πεις,

‘όταν μαζέψουμε και έχουμε τελειώσει, θα βάλουμε αμέσως το παιδικό.’

Εννοείται ότι μέχρι να τελειώσει το μάζεμα δε θα μπει το παιδικό.

Το καθημερινό μάζεμα μπορεί να γίνει μία συνήθεια για όλους που θα σου λύσει τα χέρια, θα κάνει τα παιδιά να νιώσουν χρήσιμα στο σπίτι και θα επικρατήσει επιτέλους λίγη τάξη, χωρίς να εξαντλείσαι ακατάπαυστα για να τη διατηρήσεις.

Έτσι, κάθε μέρα, μέχρι να έρθει η ώρα του μαζέματος, μην ασχοληθείς με αυτό. Ναι, θα στοιβάζονται τα πράγματα το ένα πάνω από το άλλο και θα είναι περισσότερη η δουλειά μετά, όμως, η μόνιμη και συνεχής μανία σου να μαζεύεις και στο ενδιάμεσο, θα σε βγάλει εκτός εαυτού.

Τις πρώτες φορές, θα χρειαστεί να επενδύσεις χρόνο και αρκετή ενέργεια στη διαδικασία. Όχι όμως για πολύ. Όταν αυτό γίνει μία καθημερινή συνήθεια και τα παιδιά έχουν μάθει πώς να μαζεύουν τα περισσότερα πράγματα, η διαδικασία θα γίνεται πολύ πιο γρήγορα και εύκολα. Και με λιγότερα παράπονα.

Δεν είναι θεμιτό να δίνουμε στα παιδιά επιβραβεύσεις για τη βοήθειά τους στο μάζεμα, χρηματικές ή άλλες. Τα παιδιά ζουν και αυτά στο σπίτι και μοιράζονται την ευθύνη της αρμονικής συμβίωσης όλης της οικογένειας. Δεν θα πρέπει να βοηθούν επειδή θα πάρουν κάτι, αλλά επειδή η βοήθειά τους είναι πολύτιμη για όλους. Κάνει πολύ καλό στα παιδιά να ξέρουν ότι είναι χρήσιμα. Μία ανταμοιβή δίνει το μήνυμα στα παιδιά ότι βοηθούν για την ανταμοιβή και όχι για σημαντικότατα εσωτερικά κίνητρα όπως η χαρά της συνεισφοράς, η αίσθηση του ότι ‘είμαι χρήσιμος/η,’ και ότι βοηθώ. Επίσης, αν το παιδί είναι συνηθισμένο στις ανταμοιβές και κάποια δουλειά δεν επιφέρει ανταμοιβή, τότε γιατί να την κάνει το παιδί;

Όσο λιγότερα πράματα έχετε, τόσο πιο εύκολη θα είναι η επίτευξη της τάξης. Τα παιδιά δεν τα πάνε καλά όταν έχουν πάρα πολλά πράγματα. Σαστίζουν και δε ξέρουν με τί να ασχοληθούν. Η υπεραφθονία δεν βοηθάει στην ανάπτυξη της δημιουργικότητάς τους.