29 Ιανουαρίου 2024
Διαπαιδαγωγώντας με τον/την σύντροφό μου
Ανάγνωση σε 2′
Το ζευγάρι που αποφασίζει να αποκτήσει παιδί, συνήθως έχει κοινές αξίες και ηθική.
Δεν ξεχνάμε όμως ποτέ ότι προερχόμαστε από δύο πατρικές οικογένειες και σίγουρα δεν είμαστε άνθρωποι ταυτόσημοι. Οι μέθοδοί μας κάπου συγκλίνουν και κάπου αποκλίνουν. Αυτό ίσως να μην είναι φανερό με τη συγκατοίκηση, αλλά σίγουρα αρχίζει να διαφαίνεται με τον ερχομό ενός παιδιού. Εκεί ερχόμαστε αναπόφευκτα αντιμέτωποι με ομοιότητες και διαφορές, πολύ απλά, γιατί και οι δύο θέλουμε το καλό για το παιδί μας και καμιά φορά διαφωνούμε στον τρόπο που θα το πετύχουμε.
Όταν ο τρόπος που διαπαιδαγωγούμε το παιδί μας είναι παρόμοιος με αυτόν του συντρόφου μας, στην οριοθέτηση, στις φυσικές ανάγκες, στο παιχνίδι, στη μάθηση, κλπ., όλα κυλούν ομαλά. Και μάλιστα μπορεί ο ένας να συμπληρώνει τον άλλον στην απουσία του. Για παράδειγμα σε μια δύσκολή του μέρα, σε κάτι που τον δυσκολεύει εκείνον ίσως από κάποιο παλιό του βίωμα. Έτσι, μπορεί και το παιδί να μην μπερδεύεται ή να συγχύζεται, ή ακόμα και να χαρακτηρίζει τον ένα γονιό ‘καλό’ ή ‘κακό.’ Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά από τη φύση τους, πηγαίνουν σε αυτόν που θα τους κάνει τα περισσότερα χατίρια.
Τι γίνεται όμως όταν διαφωνούμε;
Αυτό μπορεί να συμβαίνει με δύο τρόπους.Ο ένας τρόπος είναι ότι διαπαιδαγωγούμε το παιδί μας με έναν τρόπο που δεν λειτουργεί και αποφασίζουμε και οι δύο ότι πρέπει να τον αλλάξουμε,οπότε παίρνουμε την κατάλληλη υποστήριξη από τους ειδικούς και την ακολουθούμε,ή αποφασίζει μόνο ένας από τους δύο να το κάνει και ο άλλος μένει στον τρόπο τρόπο.
Έτσι το παιδί βρίσκεται με ένα γονιό του συμπεριφέρεται σύμφωνα με τη θετική διαπαιδαγώγηση και έναν πιο συμβατικό γονιό.Μην αγχώνεστε για αυτό!Το παιδί τάσσεται με το γονιό που διαπαιδαγωγεί θετικά,γιατί αναπτύσσουν μια ζεστή σχέση σύνδεσης και ασφάλειας,οπότε αναπόφευκτα και ο άλλος γονιός ακολουθεί αυτό το μοτίβο, γιατί βλέπει μπροστά στα μάτια του όλο αυτό το πόσο καλά λειτουργεί.
Μέχρι να γίνει αυτό….
Μέχρι να ακολουθήσουν και οι δύο τον ίδιο τρόπο μπορούν να συναποφασίσουν κάποια πράγματα τα οποία είναι τα εξής:
- Την ώρα που προσπαθεί ο ένας να επικοινωνήσει/οριοθετήσει το παιδί και βλέπει ότι κατάσταση ξεφεύγει διακριτικά να πει στον άλλο γονιό να αναλάβει.
- Την ώρα που άλλος γονιός βλέπει ότι κατάσταση ξεφεύγει να πει στο σύντροφό του”;Aσε αγάπη μου το χω εγώ, πήγαινε να κάνεις το μπάνιο σου και θα αναλάβω εγώ το παιδί.”
Όλα αυτά πάντα, σε συνεννόηση ο ένας σύντροφος με τον άλλον, για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις.
Αργότερα, που θα είναι πιο ήρεμο το κλίμα, μπορούμε να επανέλθουμε σε συζήτηση με το σύντροφό μας και να του πούμε ποιον τρόπο ακολουθούμε ή τι άλλο θα μπορούσε να είχε κάνει ο ίδιος.
Προσπαθούμε, όσο μπορούμε να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις μπροστά στα παιδιά μας, γιατί τους δημιουργούν ένταση και νομίζουν ότι πρέπει να πάρουν οπωσδήποτε το μέρος κάποιου.
Στο τέλος, πάντα υπερισχύει ο τρόπος της σύνδεσης, της αγάπης, της οριοθέτησης με ενσυναίσθηση,της αυτορρύθμισης και όχι των φωνών, των τιμωριών, των timeouts,του ελέγχου και της κριτικής.