12 Δεκεμβρίου 2023
Ας επιτρέψουμε στα παιδιά μας να… βαρεθούν
Ανάγνωση σε 1,5′
Όταν τα παιδιά μας βαριούνται και έρχονται σε εμάς για να βρουν μία απάντηση στην πλήξη τους, συνήθως νιώθουμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι για αυτό.
Το ‘μαμά… μπαμπά.. βαριέμαι…!’ μάς βάζει κατευθείαν στο στόχαστρο και συχνά κινητοποιούμαστε να βρούμε εμείς τη λύση για το παιδί μας. Μπορεί να νιώθουμε και ότι δεν είμαστε καλοί γονείς όταν αδυνατούμε να απασχολήσουμε τα παιδιά μας. Πολλές φορές, καταφεύγουμε στις οθόνες και σε άλλες μορφές παθητικής ψυχαγωγίας που είναι μία διέξοδος, αλλά ο χρόνος αυτός είναι αντιπαραγωγικός και κακής ποιότητας. Τα παιδιά πρέπει να μπορούν να ασχοληθούν με τα στοιχειώδη και τα θεμελιώδη στοιχεία που συνθέτουν τη ζωή.
Τί θα γινόταν λοιπόν αν αφήναμε τα παιδιά μας να βρουν την απάντηση;
Γιατί η πλήξη κάνει καλό στα παιδιά
Τα παιδιά σήμερα έχουν μάθει να απασχολούνται στο μεγαλύτερο μέρος της μέρας τους με οργανωμένες δραστηριότητες, στο σχολείο, στο σπίτι, στην έξοδο. Όμως, αυτό που κάνει ένα παιδί παιδί, είναι το ελεύθερο παιχνίδι, η ενασχόληση με κάτι που το ίδιο το παιδί έχει αποφασίσει να κάνει και το παίζει με τους δικούς του όρους κάτι που θα φτιάξει και θα παράγει ο ίδιος. Όλος ο χρόνος που ένα παιδί αφιερώνει σε αυτό είναι πολύτιμος.
Όταν τα παιδιά παίζουν μόνα τους έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν τον εξωτερικό και τον εσωτερικό τους κόσμο και να ανακαλύψουν μέσα από τη διαδικασία τα ενδιαφέροντά τους. Χωρίς το ελεύθερο παιχνίδι, μπορεί να μην φτάσουν στο σημείο να εντοπίσουν τί πραγματικά τους αρέσει και τί τους κινεί το ενδιαφέρον. Αυτή η ελεύθερη εξερεύνηση είναι η αρχή της δημιουργικότητας.
Ένα παιδί μπορεί να φτιάξει ανθρωπάκια από διάφορα υλικά, ή να δημιουργήσει πρωτότυπες κατασκευές, ένα άλλο μπορεί να γράψει μία μικρή ιστορία ή ένα τραγούδι, ένα τρίτο μπορεί να οργανώσει τα παιδιά της παρέας να παίξουν τους ιππότες ή να κάνουν διαγωνισμό για το ποιος μπορεί να πηδήξει πιο μακριά.
Το παιχνίδι είναι δουλειά των παιδιών και την κάνουν πολύ καλύτερα από εμάς. Τα παιδιά είναι πάντα πιο ευτυχισμένα στο αυτο–κατευθυνόμενο παιχνίδι. Αυτός είναι ο χρόνος που είναι πραγματικά παιδιά, και νιώθουν πως είναι ο εαυτός τους. Έτσι, καλλιεργούν τη φαντασία τους, που από πολύ μικρή ηλικία πλάθεται με τις διάφορες εικόνες, με τα ερεθίσματα, τις σκέψεις τους, τον τρόπο που ερμηνεύουν τον κόσμο, σε κάτι εντελώς μοναδικό για κάθε παιδί.
Κάτι καινούριο δεν μπορεί να προκύψει αν δεν το έχει φανταστεί κάποιος πρώτα. Ένα νέο προϊόν, ένας όμορφος πίνακας, μία θεραπεία για μία ανίατη νόσο. Αυτή είναι η σημασία της φαντασίας και της δημιιουργικότητας σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης, και οι βάσεις της μπαίνουν από νωρίς, από τις πιο μικρές ηλικίες.